dźwignica

Polish

Etymology

From dźwigać +‎ -nica.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑviɡˈɲi.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: dźwig‧ni‧ca

Noun

dźwignica f

1. hoist, crane

Declension

Declension of dźwignica

	singular	plural
nominative	dźwignica	dźwignice
genitive	dźwignicy	dźwignic
dative	dźwignicy	dźwignicom
accusative	dźwignicę	dźwignice
instrumental	dźwignicą	dźwignicami
locative	dźwignicy	dźwignicach
vocative	dźwignico	dźwignice

Further reading

• dźwignica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dźwignica in Polish dictionaries at PWN