daverend
Dutch edit
Etymology edit
From daveren.
Pronunciation edit
Adjective edit
daverend (comparative daverender, superlative daverendst)
- resounding, tremendous, enormous
- De partij behaalde een daverende overwinning in Tietjerksteradeel.
- The candidate obtained a resounding victory in Tytjerksteradiel.
Usage notes edit
Used mainly attributively, in particular with nouns denoting success, applause or laughter.
Declension edit
Declension of daverend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | daverend | |||
inflected | daverende | |||
comparative | daverender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | daverend | daverender | het daverendst het daverendste | |
indefinite | m./f. sing. | daverende | daverendere | daverendste |
n. sing. | daverend | daverender | daverendste | |
plural | daverende | daverendere | daverendste | |
definite | daverende | daverendere | daverendste | |
partitive | daverends | daverenders | — |
Synonyms edit
Participle edit
daverend
Declension edit
Declension of daverend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | daverend | |||
inflected | daverende | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | daverend daverende | |||
indefinite | m./f. sing. | daverende | ||
n. sing. | daverend | |||
plural | daverende | |||
definite | daverende | |||
partitive | daverends |