demandi

Catalan

Verb

demandi

1. inflection of demandar:
   1. first/third-person singular present subjunctive
   2. third-person singular imperative

Esperanto

Etymology

From French demander.

Pronunciation

• IPA^(key): [deˈmandi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -andi
• Hyphenation: de‧man‧di

Verb

demandi (present demandas, past demandis, future demandos, conditional demandus, volitive demandu)

1. (transitive) to ask, inquire, question

   Coordinate term: respondi

   • 1891, L. L. Zamenhof, La batalo de l'vivo, translation of The Battle of Life by Charles Dickens:

     “Kaj kiu estas tiu persono?” demandis la fremdulo.

     "And who is that person?" asked the stranger.

2. (reflexive) to wonder, ask oneself

   Mi demandas min, kiel tio fariĝis ebla.

   I wonder how that became possible.

Conjugation

Conjugation of demandi present past future singular plural singular plural singular plural tense demandas demandis demandos active participle demandanta demandantaj demandinta demandintaj demandonta demandontaj acc. demandantan demandantajn demandintan demandintajn demandontan demandontajn passive participle demandata demandataj demandita demanditaj demandota demandotaj acc. demandatan demandatajn demanditan demanditajn demandotan demandotajn nominal active participle demandanto demandantoj demandinto demandintoj demandonto demandontoj acc. demandanton demandantojn demandinton demandintojn demandonton demandontojn nominal passive participle demandato demandatoj demandito demanditoj demandoto demandotoj acc. demandaton demandatojn demanditon demanditojn demandoton demandotojn adverbial active participle demandante demandinte demandonte adverbial passive participle demandate demandite demandote infinitive demandi imperative demandu conditional demandus

Related terms

• demando
• pridemandi

 

Italian

Verb

demandi

1. inflection of demandare:
   1. second-person singular present indicative
   2. first/second/third-person singular present subjunctive
   3. third-person singular imperative