devoratio
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /deː.u̯oˈraː.ti.oː/, [d̪eːu̯ɔˈräːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.voˈrat.t͡si.o/, [d̪evoˈrät̪ː͡s̪io]
Noun edit
dēvorātiō f (genitive dēvorātiōnis); third declension
- devouring (gobbling up)
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dēvorātiō | dēvorātiōnēs |
Genitive | dēvorātiōnis | dēvorātiōnum |
Dative | dēvorātiōnī | dēvorātiōnibus |
Accusative | dēvorātiōnem | dēvorātiōnēs |
Ablative | dēvorātiōne | dēvorātiōnibus |
Vocative | dēvorātiō | dēvorātiōnēs |
Related terms edit
Descendants edit
- English: devoration
- French: dévoration
- Italian: divorazione
- Portuguese: devoração
- Spanish: devoración
References edit
- “devoratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- devoratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.