diktan
Old Norse edit
Etymology edit
Noun edit
diktan f (genitive diktanar, plural diktanir)
- composition in Latin
Declension edit
Declension of diktan (strong i-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | diktan | diktanin | diktanir | diktanirnar |
accusative | diktan | diktanina | diktanir | diktanirnar |
dative | diktan | diktaninni | diktunum | diktununum |
genitive | diktanar | diktanarinnar | diktana | diktananna |
References edit
- “diktan”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press