direktors
Latgalian edit
Etymology edit
Ultimately from Latin director. Cognate with Latvian direktors and Russian директор (direktor).
Pronunciation edit
Noun edit
direktors m
Declension edit
Declension of direktors (type 1 noun)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | direktors | direktori |
genitive | direktora | direktoru |
dative | direktoram | direktorim |
accusative | direktoru | direktorus |
instrumental | direktoru | direktorim |
locative | direktorā | direktorūs |
vocative | direktor | direktori |
References edit
- A. Andronov, L. Leikuma (2008) Latgalīšu-Latvīšu-Krīvu sarunu vuordineica, Lvava, →ISBN, page 12
Latvian edit
Etymology edit
Via other European lanuguages, ultimately borrowed from Latin dīrector, from the Latin past particle form directus of the verb dīrīgō (“to set straight, to direct”).
Pronunciation edit
(file) |
Noun edit
direktors m (1st declension, feminine form: direktore)
- (male) director ((male) administrator or manager in an institution or enterprise)
- fabrikas, rūpnīcas direktors ― factory manager
- skolas direktors ― school principal
- teātra direktors ― theater manager, administrator
- institūta direktors ― institute director
- direktora pavēle ― director's order
- direktora kabinets ― director's office
- “iepazīstināšu jūs ar jauno direktoru”, viņš smaidīja... “turpmāk jūsu fabriku vadīs biedrene Liepa” ― “I present you the new director,” he smiled... “from now on, comrade Liepa will direct your factory”
Declension edit
Declension of direktors (1st declension)
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | direktors | direktori |
accusative (akuzatīvs) | direktoru | direktorus |
genitive (ģenitīvs) | direktora | direktoru |
dative (datīvs) | direktoram | direktoriem |
instrumental (instrumentālis) | direktoru | direktoriem |
locative (lokatīvs) | direktorā | direktoros |
vocative (vokatīvs) | direktor | direktori |