disiurgium
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /disˈi̯uːr.ɡi.um/, [d̪ɪs̠ˈi̯uːrɡiʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /disˈjur.d͡ʒi.um/, [d̪isˈjurd͡ʒium]
Noun edit
disiūrgium n (genitive disiūrgiī or disiūrgī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | disiūrgium | disiūrgia |
Genitive | disiūrgiī disiūrgī1 |
disiūrgiōrum |
Dative | disiūrgiō | disiūrgiīs |
Accusative | disiūrgium | disiūrgia |
Ablative | disiūrgiō | disiūrgiīs |
Vocative | disiūrgium | disiūrgia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).