dokładka
See also: dokładką
Polish edit
Etymology edit
From dokładać + -ka. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /dɔˈkwat.ka/
- (Middle Polish) IPA(key): /dɔˈkɫat.ka/, /dɔˈkɫɒt.ka/
Audio (file) - Rhymes: -atka
- Syllabification: do‧kład‧ka
Noun edit
dokładka f
- (chiefly colloquial) seconds, second helping
- Synonym: repeta
- (obsolete) addition, supplement, complement
Declension edit
Declension of dokładka
Derived terms edit
adverb
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
verbs
References edit
Further reading edit
- dokładka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dokładka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dokładka”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “dokładka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dokładka”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 493
- dokładka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego