Polish edit

Etymology edit

From do- +‎ mniemać.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /dɔˈmɲɛ.mat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛmat͡ɕ
  • Syllabification: do‧mnie‧mać

Verb edit

domniemać pf (imperfective domniemywać)

  1. (transitive, literary) to conjecture, to surmise
    Synonyms: domyślić się, przypuścić

Conjugation edit

Conjugation of domniemać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive domniemać
future tense 1st domniemam domniemamy
2nd domniemasz domniemacie
3rd domniema domniemają
impersonal domniema się
past tense 1st domniemałem,
-(e)m domniemał
domniemałam,
-(e)m domniemała
domniemałom,
-(e)m domniemało
domniemaliśmy,
-(e)śmy domniemali
domniemałyśmy,
-(e)śmy domniemały
2nd domniemałeś,
-(e)ś domniemał
domniemałaś,
-(e)ś domniemała
domniemałoś,
-(e)ś domniemało
domniemaliście,
-(e)ście domniemali
domniemałyście,
-(e)ście domniemały
3rd domniemał domniemała domniemało domniemali domniemały
impersonal domniemano
conditional 1st domniemałbym,
bym domniemał
domniemałabym,
bym domniemała
domniemałobym,
bym domniemało
domniemalibyśmy,
byśmy domniemali
domniemałybyśmy,
byśmy domniemały
2nd domniemałbyś,
byś domniemał
domniemałabyś,
byś domniemała
domniemałobyś,
byś domniemało
domniemalibyście,
byście domniemali
domniemałybyście,
byście domniemały
3rd domniemałby,
by domniemał
domniemałaby,
by domniemała
domniemałoby,
by domniemało
domniemaliby,
by domniemali
domniemałyby,
by domniemały
impersonal domniemano by
imperative 1st niech domniemam domniemajmy
2nd domniemaj domniemajcie
3rd niech domniema niech domniemają
passive adjectival participle domniemany domniemana domniemane domniemani domniemane
anterior adverbial participle domniemawszy
verbal noun domniemanie

Derived terms edit

adjective
noun

Further reading edit

  • domniemać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • domniemać in Polish dictionaries at PWN