Polish edit

Etymology edit

From do- +‎ prać.

Pronunciation edit

Verb edit

doprać pf (imperfective dopierać)

  1. (transitive) to wash down (to wash something completely or thoroughly)
  2. (transitive) to press up against something (physically) [+ do (genitive) = against what]

Conjugation edit

Conjugation of doprać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doprać
future tense 1st dopiorę dopierzemy
2nd dopierzesz dopierzecie
3rd dopierze dopiorą
impersonal dopierze się
past tense 1st doprałem,
-(e)m doprał
doprałam,
-(e)m doprała
doprałom,
-(e)m doprało
dopraliśmy,
-(e)śmy doprali
doprałyśmy,
-(e)śmy doprały
2nd doprałeś,
-(e)ś doprał
doprałaś,
-(e)ś doprała
doprałoś,
-(e)ś doprało
dopraliście,
-(e)ście doprali
doprałyście,
-(e)ście doprały
3rd doprał doprała doprało doprali doprały
impersonal doprano
conditional 1st doprałbym,
bym doprał
doprałabym,
bym doprała
doprałobym,
bym doprało
dopralibyśmy,
byśmy doprali
doprałybyśmy,
byśmy doprały
2nd doprałbyś,
byś doprał
doprałabyś,
byś doprała
doprałobyś,
byś doprało
dopralibyście,
byście doprali
doprałybyście,
byście doprały
3rd doprałby,
by doprał
doprałaby,
by doprała
doprałoby,
by doprało
dopraliby,
by doprali
doprałyby,
by doprały
impersonal doprano by
imperative 1st niech dopiorę dopierzmy
2nd dopierz dopierzcie
3rd niech dopierze niech dopiorą
passive adjectival participle doprany doprana doprane doprani doprane
anterior adverbial participle doprawszy
verbal noun dopranie

Further reading edit

  • doprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doprać in Polish dictionaries at PWN