dysfunkcja

See also: dysfunkcją

Polish

Etymology

Borrowed from English dysfunction.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨsˈfuŋ.kt͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uŋkt͡sja
• Syllabification: dys‧fun‧kcja

Noun

dysfunkcja f

1. dysfunction (failure to function)
2. (pathology) dysfunction (disorder in a bodily organ, e.g. erectile dysfunction, a mental disorder, or the improper behavior of a social group)

Declension

Declension of dysfunkcja

	singular	plural
nominative	dysfunkcja	dysfunkcje
genitive	dysfunkcji	dysfunkcji/dysfunkcyj (archaic)
dative	dysfunkcji	dysfunkcjom
accusative	dysfunkcję	dysfunkcje
instrumental	dysfunkcją	dysfunkcjami
locative	dysfunkcji	dysfunkcjach
vocative	dysfunkcjo	dysfunkcje

Derived terms

adjectives

• dysfunkcjonalny
• dysfunkcyjny

 

Related terms

noun

• dysfunkcjonalność

 

Further reading

• dysfunkcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dysfunkcja in Polish dictionaries at PWN