dzicz

Polish

Etymology

Back-formation from dziki.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑit͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂ
• Syllabification: dzicz

Noun

dzicz f

1. wilderness (uncultivated tract of land)

   Synonym: pustkowie

2. backwater (backward place)

   Synonyms: see Thesaurus:zadupie

3. (collective, colloquial, derogatory) mob (unruly group of people)

Declension

Declension of dzicz

	singular
nominative	dzicz
genitive	dziczy
dative	dziczy
accusative	dzicz
instrumental	dziczą
locative	dziczy
vocative	dziczy

Further reading

• dzicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dzicz in Polish dictionaries at PWN