eerbaar
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch eerbaer. Equivalent to eren + -baar.
Pronunciation edit
Adjective edit
eerbaar (comparative eerbaarder, superlative eerbaarst)
Inflection edit
Inflection of eerbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | eerbaar | |||
inflected | eerbare | |||
comparative | eerbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | eerbaar | eerbaarder | het eerbaarst het eerbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | eerbare | eerbaardere | eerbaarste |
n. sing. | eerbaar | eerbaarder | eerbaarste | |
plural | eerbare | eerbaardere | eerbaarste | |
definite | eerbare | eerbaardere | eerbaarste | |
partitive | eerbaars | eerbaarders | — |
Derived terms edit
Descendants edit
- Negerhollands: eerbar