eternitat
Catalan edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin aeternitātem. First attested in the 14th century.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
eternitat f (plural eternitats)
Related terms edit
References edit
- ^ “eternitat”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Further reading edit
- “eternitat” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “eternitat” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “eternitat” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Occitan edit
Etymology edit
From Old Occitan [Term?], from Latin aeternitas.
Pronunciation edit
Audio (Béarn) (file)
Noun edit
eternitat f (plural eternitats)