etmen

Turkish

Noun

etmen (definite accusative etmeni, plural etmenler)

1. factor

   Synonym: faktör

Declension

Inflection
Nominative	etmen
Definite accusative	etmeni
	Singular	Plural
Nominative	etmen	etmenler
Definite accusative	etmeni	etmenleri
Dative	etmene	etmenlere
Locative	etmende	etmenlerde
Ablative	etmenden	etmenlerden
Genitive	etmenin	etmenlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular etmenim etmenlerim 2nd singular etmenin etmenlerin 3rd singular etmeni etmenleri 1st plural etmenimiz etmenlerimiz 2nd plural etmeniniz etmenleriniz 3rd plural etmenleri etmenleri Definite accusative Singular Plural 1st singular etmenimi etmenlerimi 2nd singular etmenini etmenlerini 3rd singular etmenini etmenlerini 1st plural etmenimizi etmenlerimizi 2nd plural etmeninizi etmenlerinizi 3rd plural etmenlerini etmenlerini Dative Singular Plural 1st singular etmenime etmenlerime 2nd singular etmenine etmenlerine 3rd singular etmenine etmenlerine 1st plural etmenimize etmenlerimize 2nd plural etmeninize etmenlerinize 3rd plural etmenlerine etmenlerine Locative Singular Plural 1st singular etmenimde etmenlerimde 2nd singular etmeninde etmenlerinde 3rd singular etmeninde etmenlerinde 1st plural etmenimizde etmenlerimizde 2nd plural etmeninizde etmenlerinizde 3rd plural etmenlerinde etmenlerinde Ablative Singular Plural 1st singular etmenimden etmenlerimden 2nd singular etmeninden etmenlerinden 3rd singular etmeninden etmenlerinden 1st plural etmenimizden etmenlerimizden 2nd plural etmeninizden etmenlerinizden 3rd plural etmenlerinden etmenlerinden Genitive Singular Plural 1st singular etmenimin etmenlerimin 2nd singular etmeninin etmenlerinin 3rd singular etmeninin etmenlerinin 1st plural etmenimizin etmenlerimizin 2nd plural etmeninizin etmenlerinizin 3rd plural etmenlerinin etmenlerinin