fangvinr
Old Norse edit
Etymology edit
fang (“wrestling, grappling”) + vinr (“friend”)
Noun edit
fangvinr m (genitive fangvinar, plural fangvinir)
Declension edit
Declension of fangvinr (strong i-stem, ar-genitive)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fangvinr | fangvinrinn | fangvinir | fangvinirnir |
accusative | fangvin | fangvininn | fangvini | fangvinina |
dative | fangvin | fangvininum | fangvinum | fangvinunum |
genitive | fangvinar | fangvinarins | fangvina | fangvinanna |
Coordinate terms edit
- fangvina f (“female wrestling opponent”)
Descendants edit
- Icelandic: fangvinur
References edit
- Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon — An Icelandic-English Dictionary (1874)