fendi

See also: féndì and fěndǐ

Esperanto

Etymology

From Italian fendere and French fendre, both from Latin findō.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfendi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -endi
• Hyphenation: fen‧di

Verb

fendi (present fendas, past fendis, future fendos, conditional fendus, volitive fendu)

1. to split

Conjugation

Conjugation of fendi present past future singular plural singular plural singular plural tense fendas fendis fendos active participle fendanta fendantaj fendinta fendintaj fendonta fendontaj acc. fendantan fendantajn fendintan fendintajn fendontan fendontajn passive participle fendata fendataj fendita fenditaj fendota fendotaj acc. fendatan fendatajn fenditan fenditajn fendotan fendotajn nominal active participle fendanto fendantoj fendinto fendintoj fendonto fendontoj acc. fendanton fendantojn fendinton fendintojn fendonton fendontojn nominal passive participle fendato fendatoj fendito fenditoj fendoto fendotoj acc. fendaton fendatojn fenditon fenditojn fendoton fendotojn adverbial active participle fendante fendinte fendonte adverbial passive participle fendate fendite fendote infinitive fendi imperative fendu conditional fendus

Derived terms

• fendiĝi
• fendo

See also

• kraki

Galician

Verb

fendi

1. (reintegrationist norm) first-person singular preterite indicative of fender

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɛn.di/
• Rhymes: -ɛndi
• Hyphenation: fèn‧di

Verb

fendi

1. inflection of fendere:
   1. second-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Portuguese

Verb

fendi

1. first-person singular preterite indicative of fender