freamăt
Romanian edit
Etymology edit
Inherited from Latin fremitus.
Noun edit
freamăt n (plural freamăte)
Declension edit
Declension of freamăt
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) freamăt | freamătul | (niște) freamăte | freamătele |
genitive/dative | (unui) freamăt | freamătului | (unor) freamăte | freamătelor |
vocative | freamătule | freamătelor |