gescheiden
Dutch edit
Pronunciation edit
Adjective edit
gescheiden (not comparable)
- physically separated, detached, severed
- Bij een onthoofding wordt het hoofd gewelddadig van het lichaam gescheiden
- At a decapatition the head is violently severed from the body
- (figuratively) separate, distinct
- Ik probeer mijn persoonlijk leven gescheiden te houden van mijn werk.
- I try to keep my personal life separate from work.
- divorced, no longer married (of a person or couple)
Inflection edit
Inflection of gescheiden | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gescheiden | |||
inflected | gescheiden | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | gescheiden | |||
indefinite | m./f. sing. | gescheiden | ||
n. sing. | gescheiden | |||
plural | gescheiden | |||
definite | gescheiden | |||
partitive | gescheidens |
Derived terms edit
- gescheidene m or f
Descendants edit
Participle edit
gescheiden
Inflection edit
Inflection of gescheiden | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gescheiden | |||
inflected | gescheiden | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | gescheiden | |||
indefinite | m./f. sing. | gescheiden | ||
n. sing. | gescheiden | |||
plural | gescheiden | |||
definite | gescheiden | |||
partitive | gescheidens |
Anagrams edit
German edit
Adjective edit
gescheiden