gewezen
Dutch edit
Etymology 1 edit
Formerly the past participle of zijn, but has been replaced by geweest in that function.
Adjective edit
gewezen (not comparable)
Inflection edit
Inflection of gewezen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gewezen | |||
inflected | gewezen | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | gewezen | |||
indefinite | m./f. sing. | gewezen | ||
n. sing. | gewezen | |||
plural | gewezen | |||
definite | gewezen | |||
partitive |
Etymology 2 edit
Participle edit
gewezen
- past participle of wijzen
Inflection edit
Inflection of gewezen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gewezen | |||
inflected | gewezen | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | gewezen | |||
indefinite | m./f. sing. | gewezen | ||
n. sing. | gewezen | |||
plural | gewezen | |||
definite | gewezen | |||
partitive | gewezens |