gleon
Middle English edit
Verb edit
gleon
- Alternative form of glewen (“to play music”)
West Frisian edit
Pronunciation edit
Adjective edit
gleon
Inflection edit
Inflection of gleon | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gleon | |||
inflected | gleone | |||
comparative | gleonder gleoner | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | gleon | gleonder gleoner |
it gleonst it gleonste | |
indefinite | c. sing. | gleone | gleondere gleonere |
gleonste |
n. sing. | gleon | gleonder gleoner |
gleonste | |
plural | gleone | gleondere gleonere |
gleonste | |
definite | gleone | gleondere gleonere |
gleonste | |
partitive | gleons | gleonders gleoners |
— |
Further reading edit
- “gleon”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011