hangon
See also: hang on
Finnish edit
Noun edit
hangon
Anagrams edit
Hungarian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
hangon
- superessive singular of hang
- Unott hangon beszélt. ― He/she spoke in a bored voice.
Derived terms edit
Old Saxon edit
Etymology edit
From Proto-West Germanic *hangēn.
Verb edit
hangon
- to hang
Conjugation edit
Conjugation of hangon (weak class 2)
infinitive | hangon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | hangon | hangoda |
2nd person singular | hangos | hangodes |
3rd person singular | hangod | hangoda |
plural | hangiod | hangodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | hango | hangodi |
2nd person singular | hangos | hangodis |
3rd person singular | hango | hangodi |
plural | hangion | hangodin |
imperative | present | |
singular | hango | |
plural | hangiod | |
participle | present | past |
hangondi | gihangod, hangod |