hnýta
Icelandic edit
Pronunciation edit
Verb edit
hnýta (weak verb, third-person singular past indicative hnýtti, supine hnýtt)
- to tie
Conjugation edit
hnýta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hnýta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hnýtt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hnýtandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hnýti | við hnýtum | present (nútíð) |
ég hnýti | við hnýtum |
| þú hnýtir | þið hnýtið | þú hnýtir | þið hnýtið | ||
| hann, hún, það hnýtir | þeir, þær, þau hnýta | hann, hún, það hnýti | þeir, þær, þau hnýti | ||
| past (þátíð) |
ég hnýtti | við hnýttum | past (þátíð) |
ég hnýtti | við hnýttum |
| þú hnýttir | þið hnýttuð | þú hnýttir | þið hnýttuð | ||
| hann, hún, það hnýtti | þeir, þær, þau hnýttu | hann, hún, það hnýtti | þeir, þær, þau hnýttu | ||
| imperative (boðháttur) |
hnýt (þú) | hnýtið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hnýttu | hnýtiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hnýtast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hnýst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hnýtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hnýtist | við hnýtumst | present (nútíð) |
ég hnýtist | við hnýtumst |
| þú hnýtist | þið hnýtist | þú hnýtist | þið hnýtist | ||
| hann, hún, það hnýtist | þeir, þær, þau hnýtast | hann, hún, það hnýtist | þeir, þær, þau hnýtist | ||
| past (þátíð) |
ég hnýttist | við hnýttumst | past (þátíð) |
ég hnýttist | við hnýttumst |
| þú hnýttist | þið hnýttust | þú hnýttist | þið hnýttust | ||
| hann, hún, það hnýttist | þeir, þær, þau hnýttust | hann, hún, það hnýttist | þeir, þær, þau hnýttust | ||
| imperative (boðháttur) |
hnýst (þú) | hnýtist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hnýstu | hnýtisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hnýttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hnýttur | hnýtt | hnýtt | hnýttir | hnýttar | hnýtt | |
| accusative (þolfall) |
hnýttan | hnýtta | hnýtt | hnýtta | hnýttar | hnýtt | |
| dative (þágufall) |
hnýttum | hnýttri | hnýttu | hnýttum | hnýttum | hnýttum | |
| genitive (eignarfall) |
hnýtts | hnýttrar | hnýtts | hnýttra | hnýttra | hnýttra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hnýtti | hnýtta | hnýtta | hnýttu | hnýttu | hnýttu | |
| accusative (þolfall) |
hnýtta | hnýttu | hnýtta | hnýttu | hnýttu | hnýttu | |
| dative (þágufall) |
hnýtta | hnýttu | hnýtta | hnýttu | hnýttu | hnýttu | |
| genitive (eignarfall) |
hnýtta | hnýttu | hnýtta | hnýttu | hnýttu | hnýttu | |