hrekja
Icelandic edit
Pronunciation edit
Verb edit
hrekja (weak verb, third-person singular past indicative hrakti, supine hrakið)
- to refute, to disprove
- to drive away, to hound out
- to vex
Conjugation edit
The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s):j=jPlease see Module:checkparams for help with this warning.
hrekja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hrekja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrakið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrekjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrek | við hrekjum | present (nútíð) |
ég hreki | við hrekjum |
| þú hrekur | þið hrekið | þú hrekir | þið hrekið | ||
| hann, hún, það hrekur | þeir, þær, þau hrekja | hann, hún, það hreki | þeir, þær, þau hreki | ||
| past (þátíð) |
ég hrakti | við hröktum | past (þátíð) |
ég hrekti | við hrektum |
| þú hraktir | þið hröktuð | þú hrektir | þið hrektuð | ||
| hann, hún, það hrakti | þeir, þær, þau hröktu | hann, hún, það hrekti | þeir, þær, þau hrektu | ||
| imperative (boðháttur) |
hrek (þú) | hrekið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrektu | hrekiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hrekjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hrakist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hrekjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hrekst | við hrekjumst | present (nútíð) |
ég hrekjist | við hrekjumst |
| þú hrekst | þið hrekjist | þú hrekjist | þið hrekjist | ||
| hann, hún, það hrekst | þeir, þær, þau hrekjast | hann, hún, það hrekjist | þeir, þær, þau hrekjist | ||
| past (þátíð) |
ég hraktist | við hröktumst | past (þátíð) |
ég hrektist | við hrektumst |
| þú hraktist | þið hröktust | þú hrektist | þið hrektust | ||
| hann, hún, það hraktist | þeir, þær, þau hröktust | hann, hún, það hrektist | þeir, þær, þau hrektust | ||
| imperative (boðháttur) |
hrekst (þú) | hrekist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hrekstu | hrekisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hrakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrakinn | hrakin | hrakið | hraktir | hraktar | hrakin | |
| accusative (þolfall) |
hrakinn | hrakta | hrakið | hrakta | hraktar | hrakin | |
| dative (þágufall) |
hröktum | hrakinni | hröktu | hröktum | hröktum | hröktum | |
| genitive (eignarfall) |
hrakins | hrakinnar | hrakins | hrakinna | hrakinna | hrakinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hrakti | hrakta | hrakta | hröktu | hröktu | hröktu | |
| accusative (þolfall) |
hrakta | hröktu | hrakta | hröktu | hröktu | hröktu | |
| dative (þágufall) |
hrakta | hröktu | hrakta | hröktu | hröktu | hröktu | |
| genitive (eignarfall) |
hrakta | hröktu | hrakta | hröktu | hröktu | hröktu | |
Synonyms edit
Old Norse edit
Etymology edit
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb edit
hrekja (singular past indicative hrakti, plural past indicative hrǫktu, past participle hrakiðr or hraktr)
Conjugation edit
Conjugation of hrekja — active (weak class 1)
| infinitive | hrekja | |
|---|---|---|
| present participle | hrekjandi | |
| past participle | hraktr, hrakiðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hrek | hrakta |
| 2nd-person singular | hrekr | hraktir |
| 3rd-person singular | hrekr | hrakti |
| 1st-person plural | hrekjum | hrǫktum |
| 2nd-person plural | hrekið | hrǫktuð |
| 3rd-person plural | hrekja | hrǫktu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hrekja | hrekta |
| 2nd-person singular | hrekir | hrektir |
| 3rd-person singular | hreki | hrekti |
| 1st-person plural | hrekim | hrektim |
| 2nd-person plural | hrekið | hrektið |
| 3rd-person plural | hreki | hrekti |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hrek | |
| 1st-person plural | hrekjum | |
| 2nd-person plural | hrekið | |
Conjugation of hrekja — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | hrekjask | |
|---|---|---|
| present participle | hrekjandisk | |
| past participle | hraksk, hrakizk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | hrekjumk | hrǫktumk |
| 2nd-person singular | hreksk | hraktisk |
| 3rd-person singular | hreksk | hraktisk |
| 1st-person plural | hrekjumsk | hrǫktumsk |
| 2nd-person plural | hrekizk | hrǫktuzk |
| 3rd-person plural | hrekjask | hrǫktusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | hrekjumk | hrektumk |
| 2nd-person singular | hrekisk | hrektisk |
| 3rd-person singular | hrekisk | hrektisk |
| 1st-person plural | hrekimsk | hrektimsk |
| 2nd-person plural | hrekizk | hrektizk |
| 3rd-person plural | hrekisk | hrektisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | hreksk | |
| 1st-person plural | hrekjumsk | |
| 2nd-person plural | hrekizk | |
Descendants edit
- Icelandic: hrekja
References edit
- “hrekja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press