huikit

Northern Sami

Etymology

Borrowed from Finnish huikata.

Pronunciation

• (Kautokeino) IPA^(key): /ˈhujːkiːh(t)/

Verb

huikit

1. to shout, to yell
2. to scream

Inflection

Even i-stem, ik-ikk gradation
infinitive	huikit
1st sing. present	huikkán
1st sing. past	huiken
infinitive	huikit	action noun	huikin
present participle	huiki	action inessive	huikimin huikime
past participle	huikán	action elative	huikimis
agent participle	—	action comitative	huikimiin
		abessive	huikkẹkeahttá
	present indicative	past indicative	imperative
1st singular	huikkán	huiken	huikon
2nd singular	huikkát	huiket	huikkẹ
3rd singular	huiká	huikkii	huikos
1st dual	huike	huikkiime	huiku
2nd dual	huikibeahtti	huikkiide	huiki
3rd dual	huikiba	huikkiiga	huikoska
1st plural	huikit	huikkiimet	huikot huikut
2nd plural	huikibēhtet	huikkiidet	huiket huikit
3rd plural	huiket	huike	huikoset
connegative	huikkẹ	huikán	huikkẹ
	conditional 1	conditional 2	potential
1st singular	huikkášin huikkášedjen	huikkálin huikkáledjen	huikkežan
2nd singular	huikkášit huikkášedjet	huikkálit huikkáledjet	huikkežat
3rd singular	huikkášii	huikkálii	huikkeža huikkeš
1st dual	huikkášeimme	huikkáleimme	huikkežetne
2nd dual	huikkášeidde	huikkáleidde	huikkežeahppi
3rd dual	huikkášeigga	huikkáleigga	huikkežeaba
1st plural	huikkášeimmet	huikkáleimmet	huikkežit huikkežat
2nd plural	huikkášeiddet	huikkáleiddet	huikkežēhpet
3rd plural	huikkáše huikkášedje	huikkále huikkáledje	huikkežit
connegative	huikkáše	huikkále	huikkeš

Further reading

• Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages‎^[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland