imbacare
Italian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
imbacàre (first-person singular present imbàco, first-person singular past historic imbacài, past participle imbacàto, auxiliary (transitive) avére or (intransitive) èssere) (rare)
- (transitive) to spoil, to rot
- (intransitive) to become worm-eaten [auxiliary essere]
- Synonym: bacarsi
Conjugation edit
Conjugation of imbacàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | imbacàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére1, èssere2 | gerund | imbacàndo | |||
present participle | imbacànte | past participle | imbacàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | imbàco | imbàchi | imbàca | imbachiàmo | imbacàte | imbàcano |
imperfect | imbacàvo | imbacàvi | imbacàva | imbacavàmo | imbacavàte | imbacàvano |
past historic | imbacài | imbacàsti | imbacò | imbacàmmo | imbacàste | imbacàrono |
future | imbacherò | imbacherài | imbacherà | imbacherémo | imbacheréte | imbacherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | imbacherèi | imbacherésti | imbacherèbbe, imbacherébbe | imbacherémmo | imbacheréste | imbacherèbbero, imbacherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | imbàchi | imbàchi | imbàchi | imbachiàmo | imbachiàte | imbàchino |
imperfect | imbacàssi | imbacàssi | imbacàsse | imbacàssimo | imbacàste | imbacàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
imbàca | imbàchi | imbachiàmo | imbacàte | imbàchino | ||
negative imperative | non imbacàre | non imbàchi | non imbachiàmo | non imbacàte | non imbàchino |
1Transitive.
2Intransitive.
Further reading edit
- imbacare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana