impensus
Latin
editAlternative forms
editEtymology
editPerfect passive participle of impendō (“weigh out, expend”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /imˈpen.sus/, [ɪmˈpẽːs̠ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /imˈpen.sus/, [imˈpɛnsus]
Adjective
editimpēnsus (feminine impēnsa, neuter impēnsum, comparative impēnsior, adverb impēnsē); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | impēnsus | impēnsa | impēnsum | impēnsī | impēnsae | impēnsa | |
Genitive | impēnsī | impēnsae | impēnsī | impēnsōrum | impēnsārum | impēnsōrum | |
Dative | impēnsō | impēnsō | impēnsīs | ||||
Accusative | impēnsum | impēnsam | impēnsum | impēnsōs | impēnsās | impēnsa | |
Ablative | impēnsō | impēnsā | impēnsō | impēnsīs | |||
Vocative | impēnse | impēnsa | impēnsum | impēnsī | impēnsae | impēnsa |
- comparative impēnsior, superlative impēnsissimus
Derived terms
editReferences
edit- “impensus (inp-)”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “impensus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- impensus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.