indicticius
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /in.dikˈtiː.ki.us/, [ɪn̪d̪ɪkˈt̪iːkiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.dikˈti.t͡ʃi.us/, [in̪d̪ikˈt̪iːt͡ʃius]
Adjective edit
indictīcius (feminine indictīcia, neuter indictīcium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indictīcius | indictīcia | indictīcium | indictīciī | indictīciae | indictīcia | |
Genitive | indictīciī | indictīciae | indictīciī | indictīciōrum | indictīciārum | indictīciōrum | |
Dative | indictīciō | indictīciō | indictīciīs | ||||
Accusative | indictīcium | indictīciam | indictīcium | indictīciōs | indictīciās | indictīcia | |
Ablative | indictīciō | indictīciā | indictīciō | indictīciīs | |||
Vocative | indictīcie | indictīcia | indictīcium | indictīciī | indictīciae | indictīcia |
Related terms edit
References edit
- “indicticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indicticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.