inflictio
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /inˈfliːk.ti.oː/, [ĩːˈflʲiːkt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /inˈflik.t͡si.o/, [iɱˈflikt̪͡s̪io]
Noun edit
īnflīctiō f (genitive īnflīctiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īnflīctiō | īnflīctiōnēs |
Genitive | īnflīctiōnis | īnflīctiōnum |
Dative | īnflīctiōnī | īnflīctiōnibus |
Accusative | īnflīctiōnem | īnflīctiōnēs |
Ablative | īnflīctiōne | īnflīctiōnibus |
Vocative | īnflīctiō | īnflīctiōnēs |
Descendants edit
- → Catalan: inflicció
- → English: infliction
- → French: infliction
- → Italian: inflizione
- → Portuguese: inflição
- → Spanish: inflicción
References edit
- “inflictio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inflictio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- inflictio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.