ingurgitans
Latin edit
Etymology edit
Present participle of ingurgitō
Participle edit
ingurgitāns (genitive ingurgitantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension edit
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ingurgitāns | ingurgitantēs | ingurgitantia | ||
Genitive | ingurgitantis | ingurgitantium | |||
Dative | ingurgitantī | ingurgitantibus | |||
Accusative | ingurgitantem | ingurgitāns | ingurgitantēs ingurgitantīs |
ingurgitantia | |
Ablative | ingurgitante ingurgitantī1 |
ingurgitantibus | |||
Vocative | ingurgitāns | ingurgitantēs | ingurgitantia |
1When used purely as an adjective.