iuvenilis
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
iuven(is) (“young”) + -īlis (“-ile”, “tending to”)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /i̯u.u̯eˈniː.lis/, [i̯uː̯ɛˈniːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ju.veˈni.lis/, [juveˈniːlis]
Adjective edit
iuvenīlis (neuter iuvenīle); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | iuvenīlis | iuvenīle | iuvenīlēs | iuvenīlia | |
Genitive | iuvenīlis | iuvenīlium | |||
Dative | iuvenīlī | iuvenīlibus | |||
Accusative | iuvenīlem | iuvenīle | iuvenīlēs iuvenīlīs |
iuvenīlia | |
Ablative | iuvenīlī | iuvenīlibus | |||
Vocative | iuvenīlis | iuvenīle | iuvenīlēs | iuvenīlia |
Descendants edit
Descendants
References edit
- “iuvenilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers