Old Polish edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *kazniti. By surface analysis, kaźń +‎ -ić. Cognate to Czech káznit, Russian казни́ть (kaznítʹ) and Serbo-Croatian ка̏знити.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /kaʑɲit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /kaʑɲit͡ɕ/

Verb edit

kaźnić impf

  1. (attested in Masovia) to punish, to penalize
    Synonym: karać
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 97:
      Paklybi thymi vynami kasnyon, nye skaraw syąn (et si penitus dictis poenis non correctus), ten isti gwalt w odeymanyu vczynylbi, ... przes sąnd ma bicz potąnpyon
      [Pakliby tymi winami kaźnion, nie skaraw się (et si penitus dictis poenis non correctus), ten isty gwałt w odejmaniu uczyniłby, ... przez sąd ma być potępion]
    • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności[1], volume V, page 284:
      Corpus castigare casznycz
      [Corpus castigare kaźnić]
  2. (attested in Lesser Poland) to castigate, to chastise, to rebuke, to reprimand
    Synonyms: ganiać, karcić, łajać, swarzyć, treskać
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 93, 10:
      Iensze kazni pogany (qui corripit gentes), ne bødze *karat?
      [Jenże kaźni pogany (qui corripit gentes), nie będzie karan?]
  3. Corruption of some word.
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[3], 24, 2:
      I bil gest Abraham stari kmyecz wele lat... Y rzekl: Kaznyeny bødzczye w domu swego starsego (dixitque ad servum seniorem domus suae)
      [I był jest Abraham stary kmieć wiele lat... I rzekł: Kaźnieni będziecie w domu swego starszego (dixitque ad servum seniorem domus suae)]

Related terms edit

noun
verb

Further reading edit