kancık
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish قانجیق (kancık), from Proto-Turkic *kančïk (“bitch; female”). Cognate with Kyrgyz канчык (kancık), Southern Altai канчык (kančïk).
Noun edit
kancık (definite accusative kancığı, plural kancıklar)
- (zoology) she, female
- Synonym: dişi
- renegade, turncoat
- (vulgar, derogatory) bitch
- (dialectal) bitch (female dog)
Declension edit
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | kancık | |
| Definite accusative | kancığı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | kancık | kancıklar |
| Definite accusative | kancığı | kancıkları |
| Dative | kancığa | kancıklara |
| Locative | kancıkta | kancıklarda |
| Ablative | kancıktan | kancıklardan |
| Genitive | kancığın | kancıkların |
Further reading edit
- “kancık”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu