See also: Konkretum

Czech edit

Pronunciation edit

Noun edit

konkrétum n

  1. concrete term (term that refers to concrete objects)
    Antonym: abstraktum

Declension edit

Related terms edit

Further reading edit

  • konkrétum in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu
  • konkrétum in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • konkrétum in Internetová jazyková příručka

Hungarian edit

Etymology edit

From German Konkretum (concrete thing), from Latin concretum (condensed), neuter past participle of concrescere (to grow together), from con- (together) + crescere (to grow).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈkoŋkreːtum]
  • Hyphenation: konk‧ré‧tum

Noun edit

konkrétum (plural konkrétumok)

  1. fact, reality, concrete thing

Declension edit

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative konkrétum konkrétumok
accusative konkrétumot konkrétumokat
dative konkrétumnak konkrétumoknak
instrumental konkrétummal konkrétumokkal
causal-final konkrétumért konkrétumokért
translative konkrétummá konkrétumokká
terminative konkrétumig konkrétumokig
essive-formal konkrétumként konkrétumokként
essive-modal
inessive konkrétumban konkrétumokban
superessive konkrétumon konkrétumokon
adessive konkrétumnál konkrétumoknál
illative konkrétumba konkrétumokba
sublative konkrétumra konkrétumokra
allative konkrétumhoz konkrétumokhoz
elative konkrétumból konkrétumokból
delative konkrétumról konkrétumokról
ablative konkrétumtól konkrétumoktól
non-attributive
possessive - singular
konkrétumé konkrétumoké
non-attributive
possessive - plural
konkrétuméi konkrétumokéi
Possessive forms of konkrétum
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. konkrétumom konkrétumaim
2nd person sing. konkrétumod konkrétumaid
3rd person sing. konkrétuma konkrétumai
1st person plural konkrétumunk konkrétumaink
2nd person plural konkrétumotok konkrétumaitok
3rd person plural konkrétumuk konkrétumaik

Related terms edit

Further reading edit