kopulacja

See also: kopulacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin cōpulātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.puˈlat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ko‧pu‧lac‧ja

Noun

kopulacja f

1. (zoology) mating (pairing of organisms for copulation)

   Synonym: gody

2. copulation (sexual intercourse)

Declension

Declension of kopulacja

	singular	plural
nominative	kopulacja	kopulacje
genitive	kopulacji	kopulacji/kopulacyj (archaic)
dative	kopulacji	kopulacjom
accusative	kopulację	kopulacje
instrumental	kopulacją	kopulacjami
locative	kopulacji	kopulacjach
vocative	kopulacjo	kopulacje

Derived terms

adjective

• kopulacyjny

 

verb

• kopulować

 

Further reading

• kopulacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kopulacja in Polish dictionaries at PWN