korale

Polish

Etymology

From koral +‎ -e.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈra.lɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alɛ
• Syllabification: ko‧ra‧le

Noun

korale nvir pl (diminutive koraliki)

1. beads (beaded necklace)

Declension

Declension of korale

	plural
nominative	korale
genitive	korali
dative	koralom
accusative	korale
instrumental	koralami
locative	koralach
vocative	korale

Related terms

adjectives

• koralikowy
• koralisty
• koralowaty
• koralowy

 

adverb

• koralowo

 

nouns

• koral
• koraliczek
• koralik
• koralina
• koralka
• koralowiec
• koralowina

 

Noun

korale m inan or m animal

1. nominative/accusative/vocative plural of koral

Further reading

• korale in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• korale in Polish dictionaries at PWN