kurczowy
Polish edit
Etymology edit
From kurcz + -owy. First attested in 1534.[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
kurczowy (comparative bardziej kurczowy, superlative najbardziej kurczowy, derived adverb kurczowo)
- (relational, not comparable, medicine) spasmodic spastic; spasm
- Synonym: skurczowy
- (literary) iron grip (having a strong grip; usually as a result of emotions)
- (literary, by extension) iron grip (determined; unwilling to back down)
Declension edit
Declension of kurczowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | kurczowy | kurczowa | kurczowe | kurczowi | kurczowe | |
| genitive | kurczowego | kurczowej | kurczowego | kurczowych | ||
| dative | kurczowemu | kurczowej | kurczowemu | kurczowym | ||
| accusative | kurczowego | kurczowy | kurczową | kurczowe | kurczowych | kurczowe |
| instrumental | kurczowym | kurczową | kurczowym | kurczowymi | ||
| locative | kurczowym | kurczowej | kurczowym | kurczowych | ||
References edit
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading edit
- kurczowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kurczowy in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kurczowy”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “kurczowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kurczowy”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 640