laaiend
Dutch
editEtymology
editFrom laaien.
Pronunciation
editAdjective
editlaaiend (comparative laaiender, superlative laaiendst)
- furious, enraged
- De lerares was laaiend, toen ze de spiekbriefjes ontdekte.
- The teacher was furious when she discovered the cheat sheets.
Declension
editDeclension of laaiend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | laaiend | |||
inflected | laaiende | |||
comparative | laaiender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | laaiend | laaiender | het laaiendst het laaiendste | |
indefinite | m./f. sing. | laaiende | laaiendere | laaiendste |
n. sing. | laaiend | laaiender | laaiendste | |
plural | laaiende | laaiendere | laaiendste | |
definite | laaiende | laaiendere | laaiendste | |
partitive | laaiends | laaienders | — |
Adverb
editlaaiend
- fiercely, intensely, ferociously
- Ze waren laaiend enthousiast over de nieuwe brandblussers.
- They were intensely enthusiastic about the new fire extinguishers.
Participle
editlaaiend
Declension
editDeclension of laaiend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | laaiend | |||
inflected | laaiende | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | laaiend laaiende | |||
indefinite | m./f. sing. | laaiende | ||
n. sing. | laaiend | |||
plural | laaiende | |||
definite | laaiende | |||
partitive | laaiends |