Dutch edit

Etymology edit

Compound of land (sea) +‎ bries (breeze).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈlɑnt.bris/
  • Hyphenation: land‧bries

Noun edit

landbries f (plural landbriezen, diminutive landbriesje n)

  1. A land breeze, mild wind blowing air from land to sea.
    Antonym: zeebries