landbries
Dutch edit
Etymology edit
Compound of land (“sea”) + bries (“breeze”).
Pronunciation edit
Noun edit
landbries f (plural landbriezen, diminutive landbriesje n)
- A land breeze, mild wind blowing air from land to sea.
- Antonym: zeebries
Compound of land (“sea”) + bries (“breeze”).
landbries f (plural landbriezen, diminutive landbriesje n)