Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Perfect passive participle of lavō (wash). Doublet of lavātus and lōtus.

Pronunciation edit

Participle edit

lautus (feminine lauta, neuter lautum, comparative lautior, superlative lautissimus); first/second-declension participle

  1. washed, bathed, having been washed
  2. elegant, luxurious, noble, glorious, rich, splendid
    Synonyms: splendidus, glōriōsus, ēlegāns, opulēns
  3. fashionable, refined

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative lautus lauta lautum lautī lautae lauta
Genitive lautī lautae lautī lautōrum lautārum lautōrum
Dative lautō lautō lautīs
Accusative lautum lautam lautum lautōs lautās lauta
Ablative lautō lautā lautō lautīs
Vocative laute lauta lautum lautī lautae lauta

Descendants edit

  • Galician: louza
  • Portuguese: louça
  • Spanish: loza
  • Galician: lauto
  • Italian: lauto
  • Portuguese: lauto

References edit

  • lautus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • lautus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • lautus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • lautus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to live well: laute vivere (Nep. Chab. 3. 2)
    • to entertain, regale a person: accipere aliquem (bene, copiose, laute, eleganter, regio apparatu, apparatis epulis)