lavatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of lavō. Doublet of lōtus and lautus.
Participle edit
lavātus (feminine lavāta, neuter lavātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lavātus | lavāta | lavātum | lavātī | lavātae | lavāta | |
Genitive | lavātī | lavātae | lavātī | lavātōrum | lavātārum | lavātōrum | |
Dative | lavātō | lavātō | lavātīs | ||||
Accusative | lavātum | lavātam | lavātum | lavātōs | lavātās | lavāta | |
Ablative | lavātō | lavātā | lavātō | lavātīs | |||
Vocative | lavāte | lavāta | lavātum | lavātī | lavātae | lavāta |
References edit
- lavatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.