literat
Polish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin litterātus.
Pronunciation edit
Noun edit
literat m pers (female equivalent literatka, diminutive literacik)
Declension edit
Declension of literat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | literat | literaci/literaty (deprecative) |
genitive | literata | literatów |
dative | literatowi | literatom |
accusative | literata | literatów |
instrumental | literatem | literatami |
locative | literacie | literatach |
vocative | literacie | literaci |
Related terms edit
adjectives
adverbs
nouns
verbs
Further reading edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Latin litteratus.
Noun edit
literat m (plural literați)
Declension edit
Declension of literat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) literat | literatul | (niște) literați | literații |
genitive/dative | (unui) literat | literatului | (unor) literați | literaților |
vocative | literatule | literaților |
Volapük edit
Noun edit
literat (uncountable literats)
Declension edit
declension of literat
singular | |
---|---|
nominative | literat |
genitive | literata |
dative | literate |
accusative | literati |
vocative 1 | o literat! |
predicative 2 | literatu |
- 1 status as a case is disputed
- 2 in later, non-classical Volapük only