lykta
Icelandic edit
Etymology edit
From lykt.
Pronunciation edit
Verb edit
lykta (weak verb, third-person singular past indicative lyktaði, supine lyktað)
- (intransitive) to smell
Conjugation edit
lykta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að lykta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lyktað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lyktandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég lykta | við lyktum | present (nútíð) |
ég lykti | við lyktum |
| þú lyktar | þið lyktið | þú lyktir | þið lyktið | ||
| hann, hún, það lyktar | þeir, þær, þau lykta | hann, hún, það lykti | þeir, þær, þau lykti | ||
| past (þátíð) |
ég lyktaði | við lyktuðum | past (þátíð) |
ég lyktaði | við lyktuðum |
| þú lyktaðir | þið lyktuðuð | þú lyktaðir | þið lyktuðuð | ||
| hann, hún, það lyktaði | þeir, þær, þau lyktuðu | hann, hún, það lyktaði | þeir, þær, þau lyktuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
lykta (þú) | lyktið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lyktaðu | lyktiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að lyktast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
lyktast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
lyktandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég lyktast | við lyktumst | present (nútíð) |
ég lyktist | við lyktumst |
| þú lyktast | þið lyktist | þú lyktist | þið lyktist | ||
| hann, hún, það lyktast | þeir, þær, þau lyktast | hann, hún, það lyktist | þeir, þær, þau lyktist | ||
| past (þátíð) |
ég lyktaðist | við lyktuðumst | past (þátíð) |
ég lyktaðist | við lyktuðumst |
| þú lyktaðist | þið lyktuðust | þú lyktaðist | þið lyktuðust | ||
| hann, hún, það lyktaðist | þeir, þær, þau lyktuðust | hann, hún, það lyktaðist | þeir, þær, þau lyktuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
lyktast (þú) | lyktist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| lyktastu | lyktisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
lyktaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
lyktaður | lyktuð | lyktað | lyktaðir | lyktaðar | lyktuð | |
| accusative (þolfall) |
lyktaðan | lyktaða | lyktað | lyktaða | lyktaðar | lyktuð | |
| dative (þágufall) |
lyktuðum | lyktaðri | lyktuðu | lyktuðum | lyktuðum | lyktuðum | |
| genitive (eignarfall) |
lyktaðs | lyktaðrar | lyktaðs | lyktaðra | lyktaðra | lyktaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
lyktaði | lyktaða | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
| accusative (þolfall) |
lyktaða | lyktuðu | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
| dative (þágufall) |
lyktaða | lyktuðu | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
| genitive (eignarfall) |
lyktaða | lyktuðu | lyktaða | lyktuðu | lyktuðu | lyktuðu | |
Related terms edit
Norwegian Bokmål edit
Alternative forms edit
Noun edit
lykta m or f
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
lykta f
Swedish edit
Pronunciation edit
Noun edit
lykta c
- a lantern
- (chiefly in some compounds) an encased light (more generally, including electric ones)
- baklykta
- tail light
- bald face, a horse marking
Declension edit
| Declension of lykta | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | lykta | lyktan | lyktor | lyktorna |
| Genitive | lyktas | lyktans | lyktors | lyktornas |
Related terms edit
See also edit
Verb edit
lykta (present lyktar, preterite lyktade, supine lyktat, imperative lykta)
- (archaic) to end, to terminate
- 1541, Gustav Vasa Bible, Matthew 7:28
- Och thet begaff sigh, när Jesus lychtadhe thetta talet, Wardt folcket förskreckt offuer hans lärdom
- (pre-1906 spelling) Och det begaf sig, när Jesus lyktade detta talet, vardt folket förskräckt öfver hans lärdom
- And it came to pass, when Jesus had ended these sayings, the people were astonished at his doctrine
- 1915, Dan Andersson, Svarta ballader, En spelmans jordafärd:
- […] Det är bara Olle spelman, susar tall och sjunger gran,
han har lyktat sina hemlösa år. […]- […] 'Tis only Olle fiddler, rustles pine and sings spruce,
he has ended his homeless years. […]
- […] 'Tis only Olle fiddler, rustles pine and sings spruce,
- 1541, Gustav Vasa Bible, Matthew 7:28
Conjugation edit
Conjugation of lykta (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | lykta | lyktas | ||
| Supine | lyktat | lyktats | ||
| Imperative | lykta | — | ||
| Imper. plural1 | lykten | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | lyktar | lyktade | lyktas | lyktades |
| Ind. plural1 | lykta | lyktade | lyktas | lyktades |
| Subjunctive2 | lykte | lyktade | lyktes | lyktades |
| Participles | ||||
| Present participle | lyktande | |||
| Past participle | lyktad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||