mártír
Hungarian edit
Etymology edit
From Latin martyr, from Ancient Greek μάρτυρ (mártur, “martyr”), later form of μάρτυς (mártus, “witness”).
Pronunciation edit
Noun edit
mártír (plural mártírok)
Declension edit
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | mártír | mártírok |
accusative | mártírt | mártírokat |
dative | mártírnak | mártíroknak |
instrumental | mártírral | mártírokkal |
causal-final | mártírért | mártírokért |
translative | mártírrá | mártírokká |
terminative | mártírig | mártírokig |
essive-formal | mártírként | mártírokként |
essive-modal | — | — |
inessive | mártírban | mártírokban |
superessive | mártíron | mártírokon |
adessive | mártírnál | mártíroknál |
illative | mártírba | mártírokba |
sublative | mártírra | mártírokra |
allative | mártírhoz | mártírokhoz |
elative | mártírból | mártírokból |
delative | mártírról | mártírokról |
ablative | mártírtól | mártíroktól |
non-attributive possessive - singular |
mártíré | mártíroké |
non-attributive possessive - plural |
mártíréi | mártírokéi |
Possessive forms of mártír | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | mártírom | mártírjaim |
2nd person sing. | mártírod | mártírjaid |
3rd person sing. | mártírja | mártírjai |
1st person plural | mártírunk | mártírjaink |
2nd person plural | mártírotok | mártírjaitok |
3rd person plural | mártírjuk | mártírjaik |
Derived terms edit
Compound words
Related terms edit
Further reading edit
- mártír in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN