Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From manceps (purchaser, renter; owner, possessor) +‎ .

Pronunciation edit

Verb edit

mancipō (present infinitive mancipāre, perfect active mancipāvī, supine mancipātum); first conjugation

  1. to transfer or sell (especially property)

Conjugation edit

   Conjugation of mancipō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present mancipō mancipās mancipat mancipāmus mancipātis mancipant
imperfect mancipābam mancipābās mancipābat mancipābāmus mancipābātis mancipābant
future mancipābō mancipābis mancipābit mancipābimus mancipābitis mancipābunt
perfect mancipāvī mancipāvistī mancipāvit mancipāvimus mancipāvistis mancipāvērunt,
mancipāvēre
pluperfect mancipāveram mancipāverās mancipāverat mancipāverāmus mancipāverātis mancipāverant
future perfect mancipāverō mancipāveris mancipāverit mancipāverimus mancipāveritis mancipāverint
passive present mancipor mancipāris,
mancipāre
mancipātur mancipāmur mancipāminī mancipantur
imperfect mancipābar mancipābāris,
mancipābāre
mancipābātur mancipābāmur mancipābāminī mancipābantur
future mancipābor mancipāberis,
mancipābere
mancipābitur mancipābimur mancipābiminī mancipābuntur
perfect mancipātus + present active indicative of sum
pluperfect mancipātus + imperfect active indicative of sum
future perfect mancipātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present mancipem mancipēs mancipet mancipēmus mancipētis mancipent
imperfect mancipārem mancipārēs mancipāret mancipārēmus mancipārētis mancipārent
perfect mancipāverim mancipāverīs mancipāverit mancipāverīmus mancipāverītis mancipāverint
pluperfect mancipāvissem mancipāvissēs mancipāvisset mancipāvissēmus mancipāvissētis mancipāvissent
passive present manciper mancipēris,
mancipēre
mancipētur mancipēmur mancipēminī mancipentur
imperfect mancipārer mancipārēris,
mancipārēre
mancipārētur mancipārēmur mancipārēminī mancipārentur
perfect mancipātus + present active subjunctive of sum
pluperfect mancipātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present mancipā mancipāte
future mancipātō mancipātō mancipātōte mancipantō
passive present mancipāre mancipāminī
future mancipātor mancipātor mancipantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives mancipāre mancipāvisse mancipātūrum esse mancipārī mancipātum esse mancipātum īrī
participles mancipāns mancipātūrus mancipātus mancipandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
mancipandī mancipandō mancipandum mancipandō mancipātum mancipātū

Derived terms edit

References edit

  • mancipo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mancipo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • mancipo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.