melu
Czech edit
Pronunciation edit
Verb edit
melu
Finnish edit
Etymology edit
Onomatopoeic.[1] Related to Estonian mõlu, mõlisema and Karelian melu.
Pronunciation edit
Noun edit
melu
Declension edit
Inflection of melu (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | melu | melut | ||
genitive | melun | melujen | ||
partitive | melua | meluja | ||
illative | meluun | meluihin | ||
singular | plural | |||
nominative | melu | melut | ||
accusative | nom. | melu | melut | |
gen. | melun | |||
genitive | melun | melujen | ||
partitive | melua | meluja | ||
inessive | melussa | meluissa | ||
elative | melusta | meluista | ||
illative | meluun | meluihin | ||
adessive | melulla | meluilla | ||
ablative | melulta | meluilta | ||
allative | melulle | meluille | ||
essive | meluna | meluina | ||
translative | meluksi | meluiksi | ||
abessive | melutta | meluitta | ||
instructive | — | meluin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Derived terms edit
compounds
References edit
Further reading edit
- “melu”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Anagrams edit
Latvian edit
Noun edit
melu m
Old English edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *melwą, from Proto-Indo-European *melh₂- (“grind”).
Pronunciation edit
Noun edit
melu n