milczenie
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
milczenie n
- verbal noun of milczeć
- silence (refraining from speaking)
Declension edit
Declension of milczenie
singular | |
---|---|
nominative | milczenie |
genitive | milczenia |
dative | milczeniu |
accusative | milczenie |
instrumental | milczeniem |
locative | milczeniu |
vocative | milczenie |
Derived terms edit
noun
Related terms edit
verb
- milczeć impf