milti
Faroese edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Old Norse milti, Proto-Germanic *miltiją, from Proto-Indo-European *(s)meld- (“to beat, grind, crush, weaken”).
Noun edit
milti n (genitive singular miltis, plural milti or miltir)
Inflection edit
n24 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | milti | miltið | milti(r) | miltini |
Accusative | milti | miltið | milti(r) | miltini |
Dative | milti | milt(i)num | miltum | miltunum |
Genitive | miltis | miltisins | milta | miltanna |
Synonyms edit
Etymology 2 edit
From the noun milt.
Noun edit
milti
Latvian edit
Etymology edit
Originally from the past participle *milts, plural *milti, of an unattested verb *milt (“to crumble; to grind”), from Proto-Baltic *mil-, from Proto-Indo-European *ml̥-, the reduced grade of *mel- (whence also Latvian malt “to grind” (q.v.). Cognates include Lithuanian mìltai, Old Prussian miltan.[1]
Pronunciation edit
(file) |
Noun edit
milti m pl (1st declension)
- flour (powdery foodstuff obtained by grinding cereal grains)
- graudu milti ― grain flour
- kviešu, rudzu milti ― wheat, rye flour
- rupji, smalki milti ― coarse, fine flour
- bīdelētie milti ― finely ground flour
- miltu putra ― flour porridge
- miltu omlete ― flour omelette
- miltu ērce, kode ― flour mite, moth
- “lai Arturs aiziet uz veikalu un atnes maizei miltus”, tēvs īsi sacīja ― “let Arthur go to the shop and bring flour for the bread”, father said succinctly
- vienu dienu uz pavasara pusi Vilis atved divus maisus miltu ― one day, when it was still spring, Vilis brought two sacks of flour
- flour (powdery substance obtained by grinding raw materials with special instruments)
- kaļķakmens milti ― limestone flour
- kartupeļu milti ― potato flour (= starch from potatoes)
- zivju milti ― fish flour
- siena, skuju milti ― hay, pine flour (= animal feed)
- koksnes, koka milti ― wood flour (= very finely ground wood)
- koka miltus iegūst no lapkoku un skujkoku koksnes ― wood flour is obtained from deciduous and conifer wood (= trees)
Declension edit
singular (vienskaitlis) | plural (daudzskaitlis) | |
---|---|---|
nominative (nominatīvs) | — | milti |
accusative (akuzatīvs) | — | miltus |
genitive (ģenitīvs) | — | miltu |
dative (datīvs) | — | miltiem |
instrumental (instrumentālis) | — | miltiem |
locative (lokatīvs) | — | miltos |
vocative (vokatīvs) | — | milti |
References edit
- ^ Karulis, Konstantīns (1992) “milti”, in Latviešu Etimoloģijas Vārdnīca (in Latvian), Rīga: AVOTS, →ISBN
Old High German edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *mildijaz, whence also Old English milde, Old Norse mildr.
Adjective edit
milti
Old Norse edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *miltiją, from Proto-Indo-European *(s)meld- (“to beat, grind, crush, weaken”).
Noun edit
milti n (genitive miltis, plural milti)
Inflection edit
Descendants edit
- Icelandic: milta
- Faroese: milti, milt
- Norwegian Bokmål: milt
- Norwegian Nynorsk: milt
- Danish: milt
- Swedish: mjälte
References edit
- “milti”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press