Galician edit

Etymology edit

From Old Galician-Portuguese monteyro (13th century, Cantigas de Santa Maria), from monte (wilderness) +‎ -eiro. Compare Portuguese monteiro and Spanish montero.

Pronunciation edit

Noun edit

monteiro m (plural monteiros)

  1. (dated) hunter, huntsman
    • 1412, epitaph of Xoán Feixoo:
      Aqui jaz Jan Feyjoo escudeyro, bon fidalgo e verdadeyro gran caçador e monteyro
      Here lies Xoán Feixoo, squire, good nobleman and a true great hunter and hunstman

Derived terms edit

Related terms edit

Adjective edit

monteiro (feminine monteira, masculine plural monteiros, feminine plural monteiras)

  1. wild; that lives in the wild

Derived terms edit

References edit

  • monteyro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • monteyro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • monteiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • monteiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.

Portuguese edit

Etymology edit

From monte +‎ -eiro.[1]

Pronunciation edit

 
  • (Brazil) IPA(key): /mõˈte(j).ɾu/ [mõˈte(ɪ̯).ɾu]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /mõˈte(j).ɾo/ [mõˈte(ɪ̯).ɾo]
 

Noun edit

monteiro m (plural monteiros, feminine monteira, feminine plural monteiras)

  1. gamekeeper
    Synonym: couteiro
  2. someone who hunts in mountainous areas

Derived terms edit

References edit

  1. ^ monteiro” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.