monteiro
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese monteyro (13th century, Cantigas de Santa Maria), from monte (“wilderness”) + -eiro. Compare Portuguese monteiro and Spanish montero.
Pronunciation edit
Noun edit
monteiro m (plural monteiros)
- (dated) hunter, huntsman
- 1412, epitaph of Xoán Feixoo:
- Aqui jaz Jan Feyjoo escudeyro, bon fidalgo e verdadeyro gran caçador e monteyro
- Here lies Xoán Feixoo, squire, good nobleman and a true great hunter and hunstman
- Aqui jaz Jan Feyjoo escudeyro, bon fidalgo e verdadeyro gran caçador e monteyro
- 1412, epitaph of Xoán Feixoo:
Derived terms edit
Related terms edit
Adjective edit
monteiro (feminine monteira, masculine plural monteiros, feminine plural monteiras)
- wild; that lives in the wild
Derived terms edit
References edit
- “monteyro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “monteyro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “monteiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “monteiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
Portuguese edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
monteiro m (plural monteiros, feminine monteira, feminine plural monteiras)
- gamekeeper
- Synonym: couteiro
- someone who hunts in mountainous areas
Derived terms edit
References edit
- ^ “monteiro” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.