multifidus
English edit
Etymology edit
From Latin multifidus. Doublet of multifid and multifidous.
Noun edit
multifidus (plural multifidi)
Latin edit
Etymology edit
From multi- (“many”) + -fidus, from findere (“to split”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /mulˈti.fi.dus/, [mʊɫ̪ˈt̪ɪfɪd̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mulˈti.fi.dus/, [mul̪ˈt̪iːfid̪us]
Adjective edit
multifidus (feminine multifida, neuter multifidum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | multifidus | multifida | multifidum | multifidī | multifidae | multifida | |
Genitive | multifidī | multifidae | multifidī | multifidōrum | multifidārum | multifidōrum | |
Dative | multifidō | multifidō | multifidīs | ||||
Accusative | multifidum | multifidam | multifidum | multifidōs | multifidās | multifida | |
Ablative | multifidō | multifidā | multifidō | multifidīs | |||
Vocative | multifide | multifida | multifidum | multifidī | multifidae | multifida |
Coordinate terms edit
Descendants edit
- English: multifid, multifidus
- Romanian: multifid
References edit
- “multifidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “multifidus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- multifidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.